Gedichten

Regenwoud

in het donker verlies ik ieder richtinggevoel wegen verstrengelen zich mijn adem nat en zwoel verdwalen in wildernis is beter nog dan leven in gevangenis in laaghangende nevel van het woud vergroeiingen in benauwde vocht glijdt langzaam mijn angst af en zie ik het licht dat ik zocht

Luchtig

Zo een engelenschare ver boven de horizon mij zachtjes aanstaart, met hulp en vingerwijzing corrigeert en mij de weg wijst, zo mag ik ongelukjes en toevalligheden occasioneel benoemen als tegenvaller of toevalstreffer. Luchtig, onzichtbaar, vluchtig, onbaatzuchtig, zo een engel Gods betaamt, neemt hij mij aan de hand. Luister, fluister hoor ik een zachte stem? Zegt …

Luchtig Lees verder »

Het lied van Brel

Meisje nog, alhoewel, ik houd me staande, maar val voor het franse chanson, het lied van Brel. Zijn taal bekoort, schrijft verlangend. Vuur en passie brengen mij elk fonetisch klankwoord. Meisjeshart in het lied, en douce, schrijf ik mijn sonnet. Zijn speeksel van rauwe chagrin nog nat op mijn platenhoes.