Eentonige lange uren dwalen mijn grillige gedachten door zand geschuurd slechts een stugge begroeting zo dorre droogte in de woestijn duurt. Meisje, wat doe je hier je leunt tegen de sterrenhemel aan de Melkweg lacht goedenacht kiest voor zichzelf ruim baan. IJlings zoekt hitte zich een weg stille eenzaamheid bevrucht mijn honger naar jou als …
Machtig woord uitgesproken tot eer aan wie vrede toebehoort. Woorden in stilte, nietszeggend in gedruis, klanken proeven zilte zee, zij bruist. Haar golven, eendrachtig tegelijk, spuwen uit donderend getij hun witte schuimkraag op de kust en de jutter wil zijn nachtrust er op wagen, het gemoed door averij gesust. De rust is terug, de zee …
Machtig woord uitgesproken tot eer aan wie vrede toebehoort. Geen oorlog of haat geen ruzie of vete maaltijd met dierbaren aan een tafel gezeten. Open grenzen, naaste buren vreemde taal, andere culturen een vredesgroet geven aan elkaar en zonder angst in vertrouwen kunnen leven. Welke taal je spreekt welke huidskleur je hebt jouw mooiste kleur …
Licht geeft lucht een diepe zucht geduchte waarde van berusting op aarde
Als lijden dwars door stormwind waait, de aarde los wrikt opdat vrede wordt ingezaaid, dan ziet paars het witte licht en mengt lila zich ertussen om ’t allerhoogste wit te kussen.
Liefde maakt vrij Liefde bedrijft Liefde is ijver en Vrijt. Liefde maakt blind Liefde vindt Liefde is ouder en Kind. Liefde maakt vrind Liefde wint Liefde kust en Bemint. Liefde nodigt Liefde erkent Liefde opent en Dicht. Liefde verovert Liefde gunt Liefde zucht en betovert. Liefde geeft Liefde geneest Liefde is wijs Liefde leeft.
Ik knipte mijn haar af net genoeg voor wat ik nodig had om een schilderskwast te maken bond dit met wat ongemak om een lucifer heen en kon toen schilderen over wat ik te zeggen had Van hetgeen in mij leeft en waarover mijn meisjeshart beeft van angst en pijn of zomaar even ‘mij’ kunnen …
Stemmen Grommen Brommen Discussiëren Manipuleren En krijgen alles voor elkaar Gezwam Gezopen Bezopen In de kroeg Maandagmorgen voor de boeg Lallend thuis Hangend voor de buis Tot niets meer in staat Leugens Bedrieglijk lijkend Op waarheid waar Netflix op staat Gehoopt Op betere tijden Noodkreet geblust Het verlate leven Instemmend z’n verlangen naar rust
Vanuit haar ooghoeken kijkt zij bedachtzaam naar de stoel. Zij heeft zoveel aan haar hoofd dat zij zich nauwelijks rust gunt om te genieten van het moment. Zij zit in de mallemolen, die als kiespijn van het dak tot op de vloer door haar heen trekt. De mol graaft en de koperen wiekslag draait om …
Onder hoogspanning in de lucht keert Hoornhert van zijn vlucht terug. Langs beken en rivieren schrijdt het voort in zijn laatste uren door Arendsoog getroffen. In niemandsland en vogelvrij luchtruim zonder grenzen waar regenbuien plenzen donkere wolken passeren zon en maan parkeren en sterren als wachters staan opgesteld waar ’s werelds einde als regel geldt, …