in het donker verlies ik
ieder richtinggevoel
wegen verstrengelen zich
mijn adem nat en zwoel
verdwalen in wildernis
is beter nog dan
leven in gevangenis
in laaghangende nevel van het woud
vergroeiingen in benauwde vocht
glijdt langzaam mijn angst af
en zie ik het licht dat ik zocht